جزوه معماری بیونیک چیست؟الهام از موریانه در معماری-در قالب word- در 75 ص

دسته بندي : فنی و مهندسی » معماری


مقدمه
انسان از ابتدای آفرینش به نوعی از محیط زیست اطراف خود الهام گرفته است و در ساخت و طراحی وسایل مورد نیاز خود از آنها استفاده کرده است.بیونیک و معماری بیونیک علمی است که به الهام یابی فنی از ساختمانها ، رفتارها و ارتباطات گوناگون عالم جانداران می پردازد.
عنکبوت ها با طراحی و بافتن ریسمان هایی که به استحکام پولاد هستند ، برای خود آشیانه هایی می سازند ، يا زنبورها با رعایت کلیه قوانین هندسی ، پناهگاهی امن و مطمئن برای خود طراحی می کنند.
موریانه ها خانه های خود را در بیابان ها در هوایی بسیار گرم می سازند و تلاش می کنند با کندن راه هایی پیچیده در خاک ، سیستم گرمایی و تهویه داخل لانه های خود را خنک و متعادل نگه دارند.
خاک انباشت لانه های آنها به صورت یک مجموعه کامل طراحی شده تا بتوانند نیازهای طبیعی خود را تامین کنند. اینها نیز معمارند ولی معمارا نی طبیعی.
طی حدود 3/8 میلیارد سال از آفرینش زمین ، طبیعت خود ، طراح و معمار نهایی است. طی این مدت گیاهان و جانوران توانسته اند با طراحی لازم بر مشکلات محیط زیست فائق آیند بیونیک که در لغت به معنی"زیست شناختی " یا " به کارگیری اندام های ساختگی طبیعی" آمده است برای اولین بار توسط دانشمند آمریکایی به نام جک .ای.استیل در سال 1959 به کار برده شد.
وی بیونیک را علم سیستم هایی که شالوده و پایه تمامی سیستم های زنده است می دانست .
انسان در طول زندگی خود سعی دارد که برای ساخت و طراحی مکانها و وسایل مورد نیاز خود از طبیعت و محیط زیست اطراف خود الهام بگیرد.
به عنوان مثال ، ساختمان بدن خفاش برای لئوناردو داونچی ایده ای بود تا بتواند ماشین پرنده را طراحی کند.
یروهای عضلانی و در عین حال سرعت زیاد دلفین ها ، جرقه ای برای ساختن زیردریایی بود و یا می تواند به سامار اشاره کرد ، که این میوه پس از جدا شدن از گیاه مورد نظر، بال هایش را با زاویه ای مشخس باز کرده و به صورت منحنی و با وزش باد شروع به چرخش کرده وسپس آرام به زمین می افتد. دانشمندان با الهام گیری از این گیاه به طراحی بالگرد ، روی آوردند.
در زمینه خود معماری وساخت با وسایل ساختمان نیز معماران ومهندسین از عالم طبیعت بهره گرفته اند که از آن جمله می توان به شکل مارپیچ داخلی نوعی صدف به نام کونوس که برای طراحی خانه ها استفاده شده ، اشاره کرد.
بناها در معماری بیونیک یا معماری طبیعی یا با استفاده از مواد شکننده و نا پایدار ساخته می شوند و یا از یک مکان طبیعی که در زمین یا صخره شکل گرفته استفاده می شده است یکی از این مکان های طبیعی ، غارها هستند. معماری غاری که معمولا جنبه ای ازمعماری مقابر ، است از عصر باستان وجود داشته و از بارزترین نمونه های این سبک معماری می توان به معابر کاتوکومب رم و ناپل و مقابری در لبنان اشاره کرد.
کلیساهای سنگی در ارمنستان و نیز غارهای بسیار بزرگ مسکونی مکشوف در گورمه ترکیه و ماترا در جنوب ایتالیا ، نیز از دیگر نمونه های این سبک معماری است. این بناها احتمالا چیزی شبیه به لانه های بزرگ موریانه ها که هزاران موریانه را در خود جای می دهند ، بوده اند.معماری گلی یا خاکی را نیز می توان یکی از شاخه های معماری طبیعی در نظر گرفت. شهرهای قدیمی و تاریخی همچون صنعا در یمن یا ساختمانهای گلی دو گون در مالی نمونه هایی از این سبک هستند.
معماری بیونیک ، فقط محدود به چند نقطه خاص در دنیاست.
از مشهورترین نمونه ها که در آنها از سبک بیونیک برای طراحی و ساخت انها به کار برده شده،می توان به بنای زیر اشاره کرد:
- بانک کارمرز در فرانکفورت آلمان
- ساختمان اینونیک در کمبریچ
- پروژه همزیگری صنعتیkalundborg در دانمارک

با اینکه امروزه سبک معماری بیونیک گسترش فراوان یافته و استقبال از آن در سراسر جهان رو به افزایش است ولی باید به طور کلی به این مسئله توجه داشت که جزئ به جزئ از طبیعت و محیط زیست اطراف برای هر پروژه ای کار ساده ای نیست و باید کلیه مسائل جغرافیایی آب و هوایی ، اقتصادی و... را در نظر گرفت.
موريانه ها
مورچه
مور یا مورچه حشره‌ای اجتماعی است همانند زنبور عسل از راستهٔ نازک بالان که در میانه‌های دورهٔ کرتاسه یعنی حدود ۱۱۰ تا ۱۳۰ میلیون سال پیشتکامل یافته‌است. امروزه بیش از ۱۲۰۰۰ گونه مورچه طبقه بندی شده‌اند و حدس زده می‌شود این تعداد تا ۲۲۰۰۰ گونه نیز برسد. مورچه‌ها به راحتی از شاخک های آرنج دارشان و ساختار گره مانندشان و کمر باریکشان قابل شناسایی هستند.

اندازهٔ اجتماع مورچه‌ها می‌تواند از چند ده مورچه شکارچی در یک حفره تا چند میلیون مورچهٔ ساده و مورچه نازای ماده و طبقه‌ای از کارگرها و سربازها و سایر گروه‌ها را در یک محدوده جغرافیایی وسیع شامل شود.همچنین اجتماع مورچه‌ها شامل تعدادی نر دارای نطفه و همچنین یک یا چند ماده که توانایی بارور شدن دارند و ملکه نامیده می‌شوند، می‌شود.همچنین گاهی اجتماع مورچه‌ها یک ابرجامعه توصیف شده‌است ٬زیرا مورچه‌ها در آن با یکدیگر کار می‌کنند و از اجتماع خود دفاع می‌کنند...
مورچه قرمز
تقریباً تمام مناطق کره زمین مورچه دارد. فقط مناطقی مانند جزایر دور افتاده و غیرقابل دسترسی استثنا هستند. مورچه به بیشتر محیط زیست‌های زمین چیره گشته‌است و در بیشتر محیط زیست‌ها توانایی زندگی دارد. این موجود ۱۵-۲۰٪ موجودات زنده خشکی‌زی زمین را تشکیل می‌دهد. علت موفقیت آنها به زندگی اجتماعی، توانایی بالای انطباق پذیری و توانایی تغییر دادن محیط زیستشان و بهره برداری از منابع و دفاع از یکدیگر برمی‌گردد. انواع مورچه‌ها به صورت‌های مختلفی مانند زندگی انگلی و برده‌داری، همزیستی مسالمت آمیز و … تکامل یافته‌اند.
جامعهٔ مورچه‌ها دارای سیستم تقسیم کار، ارتباط بین اشخاص و توانایی حل مشکلات پیچیده است.این تشابه با جوامع انسانی سالهاست که الهام بخش و موضوع مطالعات بوده است.
خیلی از تمدن‌های انسانی از مورچه‌ها در مراسم مذهبی ،تغذیه و موارد پزشکی سود می‌جویند.برخی از گونه ها بخاطر نقشی که در کنترل زیستی آفت ها ایفا می‌کنند بسیار ارزشمند هستند،هرچند توانایی آنها برای استفاده از منابع باعث تعارض آنها باانسانها شده است.آنها می‌توانند به محصولات کشاورزی صدمه زده و وارد خانه‌ها شوند.
مورچه‌ها قویترین حیوانات خشکی می‌باشند، چرا که می‌توانند چند برابر وزن خود بار حمل کنند، مطالعه در زندگی مورچه‌ها دانشمندان را به شگفتی واداشته‌است، چون وقتی آن‌ها انبار غذای بعضی از مورچه‌ها را بررسی کرده‌اند، با کمال تعجّب دیده‌اند آن‌ها، به طور دقیق دانه‌های جمع آوری شده را به طور منظّم در کنار هم قرار می‌دهند؛ آن‌ها دانه‌های گندم را از وسط به دو نیم می‌کنند تا هنگام رسیدن رطوبت سبز نشود، ولی دانه‌های خربزه را به جای نصف به چهار قسمت تقسیم می‌کنند، زیرا می‌دانند که دانه‌های خربزه (تخم خربزه) اگر به دو نصف تقسیم شوند، باز هم قابلیت سبز شدن را دارند و به محض تماس با آب رشد خواهند کرد و لانهٔ مورچه‌ها را از بین خواهند برد.
یک مسیر ایجاد شده توسط مورچه ها
مورچه ها برای برقراری ارتباط با یکدیگر از فرومون استفاده می‌کنند. این سیگنال‌های شیمیایی در مورچه‌ها نسبت به سایر نازک بالان تکامل یافته تر است. همانند سایر حشرات مورچه ها برای تشخیص بوی فرومون، از شاخکهای بلند و نازکِ متحرّک خود استفاده میکنند. مورچه بوسیله دو شاخک خود اطلاعاتِ لازم در مورد جهت و شدت بو را استخراج می‌کند. از آنجایی که اغلب مورچه‌ها در روی سطح زمین زندگی می‌کنند، از سطح خاک برای بر جا گذاشتن رد فرومون استفاده می‌کنند تا دیگر مورچه ها نیز بتوانند آنرا دنبال کنند. در گونه هایی که بصورت گروهی کاوش می‌کنند مورچه ای که غذا پیدا می‌کند یک رَد فرومون در مسیر بازگشت به لانه برجای می‌گذارد و این مسیر بوسیله دیگر مورچه ها دنبال می‌شود، پس از بازگشتِ مورچه های دیگر با غذا، این مسیر تقویت می‌شود. هنگامی که منبع غذا تمام می‌شود، دیگر رَد جدیدی توسط مورچه ها، در مسیر بازگشت گذاشته نمی‌شود و بوی فرومون به آرامی محو می‌شود. این عمل باعث می‌شود که مورچه ها با تغییرات محیط خود را هماهنگ کنند. به طور مثال هنگامی که یک مسیر مشخص شده به سمت منبع غذایی توسط یک مانع سد می‌شود مورچه ها مسیر را رها می‌کنند تا مسیر جدیدی پیدا کنند. اگر مورچه ای موفق شود، رَد جدیدی بر جای می‌گذارد که شامل مسیر کوتاه تری به لانه می‌باشد. مسیر های موفق به سمت منبع غذا بوسیله سایر مورچه ها دنبال می‌شوند و مسیر های بهتر تقویت می‌شوند تا در نهایت بهترین مسیر پیدا شود.
مورچه ها از فرومون، تنها برای رَد یابی استفاده نمی‌کنند. هنگامی که یک مورچه آسیب می‌بیند از خود فرومونِ خطر ساطع می‌کند که باعث می‌شود مورچه های اطراف او در حالت تهاجمی قرار بگیرند و همچنین مورچه های بیشتری به آن منطقه جذب شوند. برخی از گونه های مورچه از فرومون خاصی به نام فرومونِ پروپاگاند استفاده می‌کنند که باعث می‌شود دشمنانشان دچار سردرگمی شوند و به یکدیگر حمله کنند.[۲] فرومون بوسیله ساختارهای زیادی تولید می‌شود که شامل غدد دوفور، غدد سمی و غده‌های موجود در روده، دُم، روده راست ، استرنم و درشت نی می‌شوند. فرومون ها همچنین بین مورچه های لانه رد و بدل می‌شود این عمل بصورت ترکیب شدن فرومن با غذا و سپس انتقال دادن آن از طریق دهان مورچه ای به مورچه دیگر صورت می‌گیرد.[۳] این به مورچه ها کمک می‌کند که بفهمند چه وظیفه ای باید انجام دهند.(به طور مثال : جمع آوری آذوقه یا نگهداری از لانه).[۴] در گونه هایی از مورچه ها که دارای ملکه هستند هنگامی که تولید نوع خاصی از فرومون توسط ملکه متوقف شود کارگران ملکه جدیدی را انتخاب می‌کنند.[۵]
انتقال فرومون مخلوط با غذا توسط دو مورچه
برخی از انواع مورچه
موريانه‌ها به‌صورت اجتماعي با تقسيم كار بين افراد طبقات مختلف، زندگي مي‌كنند. افراد اين طبقات از نظر ظاهر و رفتار متفاوت مي‌باشند و چرخه‌ي زندگي پيچيده‌اي را دارند. اين طبقات به مولدين بالغ، كارگرها و سربازها تقسيم مي‌شوند. مولدين بالغ به رنگ خرمايي روشن تا قهوه‌اي مايل به قرمز تا سياه متغير مي‌باشد. اندازه‌ي حشرات كامل با بال‌ها از 7/12 ميليمتر تا 4/25 ميليمتر مي‌باشد. از مشخصات ديگر چشم‌هاي كاملاً رشد يافته، بال‌هاي غشايي، دو جفت شاخك تسبيحي شكل و آرواره‌هاي بالايي كه به وضوح قابل مشاهده هستند، مي‌باشند.
در طول زمان‌هاي خاصي از سال، موريانه‌هاي بال‌دار، كلني را در گروه‌هايي كه همان Swarmer ها هستند ترك مي‌كنند. در طول اين زمان حشرات كامل ممكن است به سمت نور جلب شوند. همان‌طور كه بال‌دارها (جنس نر و جنس ماده) روي زمين فرود مي‌آيند بال‌هاي آن‌ها مي‌افتد و شروع به جستجوي محلي مناسب براي تأسيس كلني مي‌كنند.
جنس‌هاي نر از طريق بو يا فرمون به جنس‌هاي ماده جلب مي‌شوند و جنس ماده را تعقيب مي‌كنند. آن‌ها با همديگر داخل چوب يا خاك مرطوب، كه به گونه بستگي دارد، وارد شده و اطاقكي را كه جفتگيري در آن صورت مي‌گيرد و ملكه در آن‌جا شروع به تخم‌گذاري مي‌كند را ايجاد مي‌كنند. هر سال از ميليون‌ها بال‌داري كه پرواز مي‌كنند تنها درصد كمي از آن‌ها (معمولاً كمتر از يك درصد) موفق به ايجاد كلني مي‌شوند.طبقه‌ي كارگر از مهمترين طبقاتي هستند كه صاحب‌خانه‌ها مي‌بينند و مسئوليت انجام كار داخل كلني را به‌عهده دارند. كارگرها وظيفه‌ي مراقبت از تخم‌ها و افراد جوان، ساختن تونل‌هاي كلني و در صورت خراب شدن تعمير آن‌ها، جمع‌آوري غذا، كمك به موريانه‌هاي ديگر زماني كه آن‌ها پوست‌اندازي يا رشد مي‌كنند و تيمار نمودن، تميز كردن و تهيه‌ي غذا براي هم‌لانه‌اي‌هاي ديگر و يكديگر را برعهده دارند. اگر حمله‌اي به‌وسيله‌ي مورچه‌ها و يا موريانه‌هاي خارجي صورت گيرد، كارگرها در دفاع از كلني به‌ سربازها كمك مي‌كنند. فعاليت اصلي طبقه سرباز دفاع از كلني در برابر موريانه‌هاي ديگر و مورچه‌ها مي‌باشد. موريانه‌ها براي دفاع از آرواره‌هاي برآمده‌ي بزرگ خود استفاده مي‌كند.براي انتخاب روش مديريتي هر نوع موريانه تشخيص آن‌ها مهم مي‌باشد. بنابراين جمع‌آوري نمونه‌هايي از موريانه‌هاي سرباز و در زمان ممكن موريانه‌هاي بال‌دار مهم مي‌باشد. مورچه‌هاي بال‌دار غالباً با موريانه‌هاي بال‌دار اشتباه گرفته مي‌شوند اما براي تفكيك اين دو حشره چندين مشخصه وجود دارد كه با چشم قابل رؤيت مي‌باشد.


مورچه‌ها دو جفت بال شفاف نا‌مساوي دارند در حالي‌كه موريانه‌ها چهار بال مساوي دارند كه معمولاً به سمت عقب روي بدن قرار مي‌گيرند. گاهي اوقات موريانه‌ها را از آن جهت كه شبيه مورچه‌ها به‌نظر مي‌رسند به‌عنوان مورچه‌هاي سفيد مي‌شناسند .
در حال حاضر بیش از 2600 گونه‎ی مختلف از موریانه‎ها شناسایی شده‎اند با این وجود همه این افراد متفاوت را می‎توان در چهار گروه مشخص قرار دارد:
1) موریانه‎های چوب مرطوب
2) موریانه‎های چوب خشک
3) موریانه‎های زیرزمینی
4)موریانه‎های تپه‎ساز یا لانه درختی
موریانه‎های چوب مرطوب پراکندگی‎شان خیلی محدود است. نام آن‎ها از این واقعیت گرفته شده که آن‎ها در چوب خیلی مرطوب بویژه کنده‎ها و در ختان افتاده در کف جنگل زندگی و تغذیه می‎کنند. موریانه‎های چوب خشک در اکثر قاره‎ها شایع هستند آن‎ها نیاز به تماس با رطوبت یا خاک ندارند. موریانه‎های زیرزمینی در بسیاری از قسمت‎های جهان فراوان هستند و گاهی اوقات چندین متر در عمق خاك زندگی و رشد و نمو می‎کنند.


. بعضی موریانه‎های زیرزمینی ممکن است لانه‎ها را در روی درختان یا در محل‎هایی در بالای سطح خاک بسازنند. بالاخره بعضی از موریانه‎های تپه‎ساز قادر به ساختن برج‎های گلی به ارتفاع 8 متر یا بیشتر هستند تعداد و محل پراکندگی اغلب تپه‎های موریانه می‎تواند چشم اندازهای قابل توجه‎ای عموماً درآفریقا، استرالیا، جنوب شرقی آسیا و قمست‎هایی از آمریکای جنوبی ایجادکنند. تپه‎هاي موریانه در آمریکای شمالی یا اروپا یافت نمی‎شوند


کلمات کلیدی


موریانه ، برسی لانه موریانه ، الهام از لانه موریاته در معماری


فرایند ساخت لانه موریانه ها


در ابتدا صد ها موریانه به این طرف وآن طرف حرکت میکنند.هر موریانه به محض رسیدن به فضایی که کمی بالاتر از سطح زمین قرار دارد شروع به ترشح بزاق میکند و خاک را به به بزاق خود آغشته میکند.به این ترتیب گلوله های کوچکی با بزاق خود درست میکند.علیرغم خصلت کاملا تصادفی این رفتار نتیجه تا حدی منظم است.در پایان این مرحله در منطقه ای محدود تپه های کوچک مینیاتوری از این گلوله های کوچک آغشته به بزاق شکل میگیرد.پس از این همه تپه های مینیاتوری باعث میشود تا موریانه ها رفتار دیگری از خود نشان دهند.در واقع این تپه ها به صورت نوعی نشانه برای موریانه ها عمل میکند.هر موریانه به محض رسیدن به این تپه ها با انرزی بسیار بالایی شروع به تولید گلوله های خاکی با بزاق خود میکند.این کار باعث تبدیل شدن تپه های مینیاتوری به نوعی ستون می شود.


این رفتار ادامه میاد تا زمانی که ارتفاع هر ستون به حد معیینی برسد.در این صورت موریانه ها از خود رفتار سومی نشان می دهند.اگر در نزدیکی ستون فعلی ستون دیگری نباشد بلافاصله آن ستون را رها می کنند در غیر این صورت یعنی در حالتی که در نزدیکی این ستون تعداد قابل ملاحظه ای ستون دیگر باشد موریانه ها شروع به وصل کردن ستونها و ساختن لانه ها می کنند.
تفاوت های هوشمندی اجتماعی انسان با هوشمندی توده ای موریانه را در همین رفتار ساخت لانه میتوان مشاهده کرد.کارگران ساختمانی کاملا براساس یک طرح از پیش تعیین شده عمل می کنند در حالی که رفتار اولیه موریانه ها کاملا تصادفی است.علاوه بر این ارتباط مابین کارگران ساختمانی مستقیم واز طریق کلمات و...
است ولی بین موریانه ها هیچ نوع ارتباط مستقیمی وجود ندارد و آنها تنها به صورت غیر مستقیم واز طریق نشانه ها با هم در ارتباطند.





ساختمانهای ساده
لانه های گونه های ابتدايي کاملا مخفی است و پيدا کردن آنها بسيار مشکل می باشد ، آشيانه آنها معمولا از سيستمهای تو در تو و نامنظم راهروها و حجره هايي تشکيل شده است که جهت زندگی و ذخيره مواد غذايي مورد استفاده قرار می گيرند ، ملکه ممکن است کوچک باقی بماند ، او خلاف ملکه اجتماعات متشکلتر که در حجره خاص محصور است ، متحرک می باشد . اين موريانه ها در چوب خشک زندگی می کنند و از خطرناک ترين آفات محسوب می شوند.


وقتی اين نوع (Kalotermes) از موريانه ها برای ساختن دالانهايشان تيرهای چوبی را خالی می کنند درست مانند مورچه های نجار با توجه به بافت چوب کار می کنند . بعضی از راهرو ها که در انتهايشان حفره بزرگی قرار دارد ، برای انبار کردن فضولات مورد استفاده می باشد . اين موريانه ها هميشه در همين فضای محصور زندگی می کنند و فقط هنگام کوچ نرها و ماده ها از لانه ، سوراخهايي به فضای خارج می سازند . اما لانه های بعضی از موريانه ها دارای سوراخهايي هستند که برای انتقال فضولات به خارج مورد استفاده قرار مي گيرند . البته اين سوراخها را هميشه سربازان با سرهاي بزرگشان بسته اند .


شباهت عجيبی ميان رفتار اينها و بعضی از مورچه ها وجود دارد . بعضی ديگر از گونه های ابتدايي لانه شان را در زير خاک در دشتها و مناطق نيمه صحرايي می سازند ، يکی از آنها آشيانه کروی شکل در عمق سه متری يا بيشتر مي سازند که تعداد زيادی راهرو و حجره در جهات مختلف از آن منشعب شده است .
معماران بزرگ
زندگی در داخل اين تپه ها در زير آفتاب حاره ای فقط با پوششی سخت فشرده که موريانه ها روی سطح خارجی لانه می سازند امکان پذير است ، اين لايه مي تواند هوای درون آشيانه را آن طور که مورد نياز موريانه هاست تنظيم کند ، در جاهايي که تامين چنين شرايطی برای تمامی قسمتهای لانه ميسر نباشد ، موريانه ها با دقت تخمها و نوزادان بی دفاع را به قسمتهايي از لانه می برند که هوای داخلی آنجا مناسب باشد ، لايه سخت روی آشيانه موريانه ها خواص ديگری هم دارد ، به طوری که آنها را از حمله حيوانات زيادی حفاظت می کند ، اما اين لايه حفاظتی در مقابل همه دشمنان کاملا موثر نيست .


لانه


کلنی‎های جدید موریانه زمانی شکل می‎گیرد که نرها و ماده‎های بالدار مولد از کلنی‎های والدینی اغلب به‎طور هم زمان در یک ناحیه وسیع پرواز کنند. پرواز با از دست دادن بال‎ها جفت‎یابی و ایجاد نقب به داخل خاک ادامه می‎یابد. ماده یک اتاقک حفر می‎کند، تخم‎ها را می‎گذارد و لاروهای در حال رشد و نمو را توسط ترشحات بزاقی تغذیه می‎کند تا این‎که آن‎ها به کارگرها و سربازهای بالغ شوند. وقتی که اولین کارگرها شروع به ساختن گالری‎ها می‎کنند و به جستجوی غذا می‎پردازند. کلنی استقرار یافته است.


نر و ماده که به آن‎ها پادشاه و ملکه اتلاق می‎شود معمولاً در اتاقک سلطنتی برای تمام عمرشان باقی می‎مانند. اتاقک سلطنتی مرکز ثقل سیستم لانه‎ می‎باشد که از آن کارگرها گالری‎های شعاعی را به سمت منابع غذایی و گالری‎های روبه پایین را برای منابع آب می‎سازند. به استثناء بعضی از گونه‎هایی که در محیط باز غذا را جستجو می‎کنند، موریانه‎ها تمام زندگی‎شان را در سیستم لانه‎ای می‎گذرانند مگر این‎که لانه‎شان توسط دشمنان یا فرسایش سوراخ شود.


محیط‎زیستی که آن‎ها در آن زندگی می‎کنند عمدتاً به اندازه، شکل و موقعیت سیستم لانه‎ای بستگی دارد.


لانه ممکن است درختی و یا زیرزمینی باشد، که در این‎صورت به سطح داخلی و یا سطوح بیرونی گیاه متصل می‎باشد تا کمی برجسته باشد (مانند تپه‎ها). مرکز لانه (مانند کندو یا سکونت‎گاه) و گالری‎ها و راهروهای مرتبط با آن از خاک، بزاق و مدفوع، به نسبت‎های متفاوت که عمدتاً خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاص خود را دارند ساخته می‎شوند.


شکل لانه
بزرگ‎ترین پیچیدگی ساختاری در لانه‎هایی یافت می‎شود که اکثریت جمعیت در کندو با جفت سلطنتی و نوزادان متمرکز شده باشند. پیچیده‎ترین ساختار‎ها توسط موريانه از قبیل Apicotermes زیرزمینی، تغذیه کننده از خاک در آفریقا ساخته می‎شودلانه این‎ها تقریباً کروی شکل هستند که از درون به تعدادی طبقات افقی موازی تقسیم و توسط لایه‎های نازکی از هم جدا می‎شوند.
راهروهای مستقیم یا مارپیچی ارتباط بین طبقات را برقرار می‎کند. دیوار بیرونی توسط سوراخ‎ها یا شکاف‎ها برای تهویه سوراخ شده که توسط گالری‎های دایره‎ای شکل در درون دیوار ارتباط برقرار می‎کنند. مثال برجسته دیگر از معماری لانه، تپه‎های Macrotermesbellicosus در بخش‎هایی از غرب آفریقا است .
این تپه‎های بلند کلیسا مانند به ارتفاع تقریباً 9 متر می‎رسد. تپه روزمینی یک فضای هوای مرکزی بزرگ دارد و دیوارها توسط گالری‎هایی سوراخ شده‎اند. کندوی بزرگ در داخل یک اطاقک، درست در زیر تراز زمین قرار دارد که به خاک به وسیله صفحه خاکی دایره‎ای شکل کلفت به زمین می‎چسبد که قطر آن در لانه‎های بزرگ به 3 متر می‎رسد.

این صفحه روی ستونی از خاک قرار دارد که از قاعده‎ آن گالری‎های بزرگ به سمت عمق خاک امتداد پیدا می‎کنند از قسمت زیرین صفحه رگه‎های مارپیچی و نازکی از جنس خاکی که دائماً، حتی در خشک‎ترین فصل سال، مرطوب هستند، آویزان می‎باشند.
در مکان‎های مختلف یک همین گونه‎ تپه‎هایی با معماری داخلی و شکل متفاوت می‎سازد. یک ویژگی که به‎طور گسترده‎ای در بسیاری از گونه‎های تپه‎ساز که انتشار گسترده‎ای دارند مانند(Rambur) MacrotermesSubhyalinus در کنیا و اوگاندا و Nasutitermestriodiae (Froggatt) در استرالیا دیده می‎شود.
گفته شده است که تنوع لانه‎ی MacrotermesSubhyalinus در کنیا به حرارت و در اوگاندا به نوع خاک بستگی دارد در حالی