محتوای فایل دانلودی:
زيگورات در لغت (زبان)بابلي به معناي سكو يا بناي پله پله اي است كه عرض و طول هر طبقه از اشكوبه (طبقه يا سقف) پايين كمتر است.احتمالا هر كدام از طبقات ساختمان زيگورات رنگ مخصوص داشته و بر روي آن درخت كاري يا گل كاري شده بوده است .زيگورات بناي خشتي تو پر فاقد فضاهاي داخلي است كه سطح خارجي آن داراي پوششي از آجر است. ابعاد قاعده زيگوراتهامربع و يا مستطيل و اندازه آنها بين 50 در50 يا 40 در 50 متر متغير است. از نظر موقعيت جغرافيايي تا قبل از كشف زيگورات سيلك بين سومر بابل آشور و جنوب غربي ايران توزيع شده اند.براي نخستين بار در فلات مركزي ايران نيز از بقاياي زيگوراتي در سيلك كاشان خاك برداري شده است. تاكنون هيچ يك اززيگوراتهاي شناسايي شده بطور سالم و كامل باقي نمانده است و لذا ارتفاع اصلي آنها مشخص نشده است. دست رسي به فوقاني ترين طبقه زيگورات بوسيله پله كان و يا راه شيب دار صورت مي گرفت.
اور نامو 17 سال بر آنجا حكومت كرد. با توجه به بقاياي اين بناي بزرگ ، ارتفاع واقعي آنرا 60 متر تخمين زده اند. همچنين اين معبد سومري ها بعدا در عصر نبونيد ( آخرين پادشاه بابلي سال 556 تا 539 پ . م ) مرمت شده است.بناي فعلي زيگورات بيش از 11 متر ارتفاع دارد. پايه هاي اين بنا نيز در حال حاضر در 340 كيلومتري شمال بغداد ، در استان قادسيه و در غرب رود فرات (15 كيلو متري جنوب شهر ناصريه ) واقع شده است. رونق اين زيگورات ها تا سال 500 (پ . م ) كه عصر ايراني بين النهرين آغاز شد ، ادامه يافت.
شالودة 15 متري داشته، طبقة بالا زيارتگاه بوده، 3 پلكان خرپشته‌اي هر يك با 100 پله در يك نقطه به دروازة برج‌دار زيگورات مي‌رسند و از آنجا با پلكان ديگري به زيارتگاه متصل مي‌شود، ساختمان از خشت خام با نماسازي ضخيم آجر و ملات قير بود، معماري سومر از مصالح آجر و گل و قير و خشت براي زير كار ولي آجر جوش و گاهي آجر لعابدار براي نما بود، اساس معماري سومر از جرز و قوس و تاغ گهواره‌اي بود