مقاله مواد افزودنی مصرفی در روان کننده ها

دسته بندي : فنی و مهندسی » صنایع غذایی
دانلود مقاله مواد افزودنی مصرفی در روان کننده ها

نوع فایل: word

فرمت فایل: doc

قابل ویرایش

تعداد صفحات : 19 صفحه

قسمتی از متن :

مواد افزودنی مصرفی در روان کننده ها به صورت ترکیبات شیمیایی مختلفی هستنند که برای بهبود کیفیت ویا ایجاد خاصیتی ویزه به روغن ویا گیریس اضافه می کنند.
- مواد افزودنی یا افزودنی ها از نظر خواص ظاهری بسیار متفاوتند. این مواد به صورت جامد مایع غلیظ (غیر نیو تونی) ویا سیال هستند.
- از نظر رنگ از بیرنگ تا زرد یا خرمایی یا قهوه ایی تیره وحتی سیاه دیده می شوند.
- از لحاظ بو متغیرند بی بوخوش بو دارای بوی ترکیبات آروماتیک بوی زننده ترکیبات گوگردی (کم بیش شبیه تخم مرغ گندیده) و یا بوی خاص هستند.
ساختار شیمیایی
مواد افزودنی بسته به نوع دارای ساختمان شیمیایی متفاوت است:نظیر مواد الی خاص ترکیبی از مواد الی و معدنی مشخص مخلوطی از ترکیبات پیچیده شیمیایی ترکیب پلیمری(بسپاری)کوپلیمری(همبسپاری) با جرم مولکولی بسیار متغیر (از 5000 تا 100000 ومعمولا بین 10000 تا 20000 )وحتی مواد معدنی خاص.
خواص فیزیکی
خواص فیزیکی مواد افزودنی بسیار متغیر است و هر ماده افزودنی دارای ویژگی های خاص می باشد ولی در ویژگی های زیر با یکدیگر مشترک هستند.
1- حلالیت
تعریف: حل شدن یک ماده در یک ماده دیگر به طور کامل
افزودنی های روغن ب راحتی و به هر مقدار در انواع روغن پایه حل می شوند بجز در موارد استثنایی نظیر:
الف) ترکیبات سیلیکونی: این ترکیبات به مقدار جزیی چند قسمت در میلیون (ppm) در روغن پایه نفتی حل می شوند.
ب) گرافیت: این ماده به تنهایی در روغن پایه قابل حل نیست و توسط مواد افزودنی کمکی می توان آنرا به مقدار محدود در روغن به صورت معلق و پراکنده در آورد.
مواد افزودنی در آب غیر محلول اند.
2-فراریت:
تعریف: بخار شدن مایع در فشار و دمای معین شروع می شود در فشار اتمسفر معمولی هر ماده نفتی در دمای معینی شروع به بخار شدن می نماید.
بخار شدن مواد افزودنی در روغن وگریس بسیار کم است اگر مقداری از مواد افزودنی موقع اختلا ط با روان کننده ویا در دمای محیط کار تبخیرشود با کاهش غلظت آن تاثیرش کم می شود.
3-پایداری
تعریف: بعضی مواد شیمیایی (آلی)در طول زمان (حتی اگر دور از نور خورشید و هوا باشد) به تدریج شروع به تجزیه شدن می کند در نتیجه خواص اصلی خود را کم کم از دست می دهد.
ماده افزودنی در زمان اختلاط با روان کننده یا موقع انبار کردن ویا هنگام مصرف باید کاملا پایدار باشد ودر حضور آب وروطوبت نباید هیدرولیز وتجزیه شود.
4-سازگاری
تعریف: هم زیستی وبا هم بودن تاثیر منفی روی یکدیگر در ماده شیمیایی را سازگاری گویند.
اختلاط دو یا چند ماده افزودنی دریک روغن باید با یکدیگر سازگاری داشته باشد در غیر اینصورت به علت تاثیر متقابل شیمیایی روی همدیگر سبب تغییر رنک و یا ایجاد کدورت ویا غیر محلول شدن بخشی از آنها در روغن می شود. سازگار بودن دو یا چند ماده افزودنی در روغن باید در جهت بهبود خواص وهم سو بودن انها باشد.
مثال:بعضی مواد بالابرنده گرانروی با برخی مواد پایین آورنده نقطهریزش سازگار نبوده و اثر پایین آوردن نقطه ریزش روغن را کم اثر می کند . لذا استفاده این دو نوع مواد با یکدیگر در یک روغن جایز نمی باشد.
مواد افزودنی نباید به صورت اتفاقی انتخاب وبه کار رود – سازگاری مواد افزودنی باید به نحوی باشد که اختلاط روغن های تولیدی مختلف با کیفیت وسطح مرغوبیت مشابه امکان پذیر است.
5-انعطاف پذیری:
تعریف: قابلیت تغییر پذیری ویا قابلیت تکرار پذیری را انعطاف گویند.
مواد افزودنی نسبت به هم باید قابلیت انعطاف پذیری داشته باشد. زیرا با در نظر گرفتن کاربرد های مختاف موازنه مقادیر مختلف افزودنی ها برای ایجاد خواص شیمیایی و فیزیکی معین در یک بسته افزودنی(پکیج ادتیو) فقط در صورت دارا بودن قابلیت تغییر پذیری امکان پذیر است .وجود این خاصیت در ماده افزودنی در عملیات تولید روغن های چند منظوره کا را آسانتر و ساده تر می کند.
6- کنترل فعالیت:
ماده افزودنی مصرفی در روان کنندها باید در دمای عملیاتی دستگاه مصرفی موثر و تاثیر گذار باشد. برای روشن شدن منظور به دو مثال زیر توجه کنید.
الف- ماده افزودنی دارای الکیل دای تیوفسفات روی ماده ای است به خاصیت های باز دارندگی اکسایش وضد سایش در دمای کار موتورهای احتراق داخلی بخشی از این ماده تجزیه و به عوامل مثر که دارای خاصیت بازدارنده اکسایش است تبدیا می شود.
هر گاه تمام این ماده در دمای عملیات تجزیه وبه عوامل موثر در بازدارندگی اکسایش تجزیه شود از لحاظ پایداری روغن در برابر سایش کمبود ایجاد می گردد. چون این عمل مناسب ودلخاه نیست لذا فعالیت این نوع ماده ویا سیر مواد نظیر باید به طوری خودکار کنترل شود تا بتوان انرا برای دو یا چند منظور خاص به کار برد.
ب)- افزودنی بالا برنده شاخص گرانروی باید بتواند در گستره دمای 20 تا 150 درجه سانتیگراد عمل کند وارتباط نسبت گرانروی به دما را به مقدار معین در دمای محیط کار و طول زمان کارکرد روغن تامین نماید.
ماده بالا برنده شاخص گرانروی از مولکولهای بسیار سنگین تشکیل شده وساختار شیمیایی انها به شکلی است که در دمای معمولی مولکول به صورت بسته ودر هم فرورفته است. در اثر گرما و بالا رفتن دمای محیط حرکت جنبشی مولکول زیاد شده و از هم باز میشود و مقدار بیشتری از مولمولهای هیدروکربن روغن را در فضای بین خود می گیرد در نتیجه گرانروی مجموعه کمتر کاهش می یابد. این عمل مولکول باید در محدوده دمایی محیط تا 150 درجه به طور یکنواخت انجام گیرد ونیز نسبت افزایش دما به کاهش گرانروی ثابت بماند.
اثرات مادهافزودنی بر روان کننده